شخصیتهای محترم،
حامیان و هواداران مقاومت ایران در آلمان،
هموطنان عزیز،
به همه شما درود می فرستم.
در بيست و هفتمين سالگرد قتل عام سي هزار زنداني سیاسی،
ياد آن زنان و مردان دلير را که مظاهر تابان ايستادگي در برابر فاشيسم دينياند،
گرامي ميداريم.
در سال 1367 خميني دژخيم، بعد از پذیرش آتش بس، فتواي
قتل عام گروه گروه زندانيان مجاهد و مبارز را صادر كرد. چرا که آن قهرمانان
حاضر نشدند در برابر دیکتاتوری دینی تسلیم شوند. ايستادند و حماسة بزرگي در تاريخ
ايران خلق كردند.
امروز مردم جهان با ديدن تصاوير جنايات گروه داعش از
سفاكيت ارتجاع مذهبي برانگیخته میشوند. اما سه دهه پيش، اين خميني دژخيم بود كه
با كشتار هزار هزار جوانان ايران، و با صدور احكام جنونآساي خود، اساس اين بربريت
را بنا كرد.
در آن زمان، خامنهاي ولي فقيه كنوني، رئيس جمهور رژيم
بود و دربارة اين قتلعام علناً ميگفت: «ما اعدام ميكنيم و با اين مسأله شوخي
نميكنيم». در همان زمان، آخوند روحاني رئيس جمهور كنوني رژيم، معاون جانشين
فرمانده كل قوا يعني يكي از گردانندگان بالاي حكومت بود. وزير دادگستري روحاني يكي
از اعضاي «كمسيون مرگ» بود كه دستور اعدامها را صادر ميكرد.
طی این سالها، آخوندهاي حاكم به هر كاري دست زدهاند، تا
آثار اين جنايت عظيم را محو كنند. اما محال است اين واقعة بزرگ را از تاريخ ايران
محو كنند. جوشش آن خونها همچنان، الهامبخش مبارزه و قيام جوانان ايران براي
واژگوني كاخ ستم و بيداد است.
دوستان عزیز
سه روز دیگر، اول سپتامبر، دومین سالگرد قتل عام اشرف و
شهادت ۵۲ مجاهد سرفراز اشرفی به دست عوامل و مزدوران رژیم ایران
در عراق است. و چه همزمانی شگفتی.
حمله به اشرف به رغم توافق چهار جانبه میان ساکنان اشرف،
دولت آمریکا، ملل متحد و دولت عراق صورت گرفت. بر اساس این توافق، صد نفر از
مجاهدان تا حل و فصل نهایی اموال اشرف، در اشرف باقی میماندند و هیچ محدودیتی در
این زمینه وجود نداشت. اما آن چنان که بعدها روشن شد، درست در همان روزها خامنهای
جنایتکار تحت فشارهای فزایندة اجتماعی، به ناچار پای میز مذاکره با غرب بر
سر برنامه اتمی آمد و برای دور کردن خطر سرنگونی از سر خود، قبل از هر چیز دشمن
اصلیش را نشانه گرفت و به مالکی، مهرة دست نشاندة خود، دستور حمله به اشرف و قتل
عام مجاهدان اشرفی را صادر کرد.