ایران - مسعود رجوی : علی قدر انسان

مسعود رجوی علی قدر انسان

مسعود رجوی رهبر مقاومت ایران سالها پیش در شب قدردر باره حضرت علی و شان او سخن گفت که توجه شما را به این سخنرانی جلب میکنم :
بسم الله الرحمن الرحیم 
انا انزلناه فی لیلةالقدر 
و ما ادریک ما لیلةالقدر 
لیلةالقدر خیر من الف شهر 
تنزل الملائکه و الروح 
فیها باذن ربهم من کل امر 
سلام هی حتی مطلع الفجر 
قدر در لغت به‌معنای اندازه‏گذاری است. چنان‏که در ابتدا و در انتهای این سوره می‏بینیم لیله قدر، در ارتباط مستقیم است با مطلع الفجر. لیله قدر رهنمون، راهبر، و راهگشا به‏جانب مطلع فجر است. شب تیره و تار را به سپیده دم و به طلوع صبحگاهان می‏برد و منتهی می‏کند. 
وقتی‏که می‏گوییم چیزی ”مقدر“ شده، یعنی که از قبل اندازه‏گذاری شده است. اما این ”قدر“ ی که صبحتش را می‏کنیم، به‏این مفهوم است که وقتی اندازه‏ها به‏حد نصاب خودشان می‏رسند و کمیاتی باهم انبوه می‏شوند، درنقطه‏یی لاجرم به‏کیفیت ارتقا پیدا می‏کنند. آن‏چنان‏که از دل شب تیره و تار، سپیده می‏دمد و سپس آفتاب می‏درخشد. 
بنا بر سنت تکامل؛ اندازه‏ها و تغییرات کمی الی غیرالنهایه ادامه ندارند. زیرا که دور تسلسل و دور باطلی در کار نیست. اندازه‏ها وقتی‏که انباشته بشوند و وقتی کمیات و تغییرات اندک سرجمع بشوند، زمان جهش و دگرگونی کیفی فرا می‏رسد. 
اگر کسی حساب اندازه‏ها دستش باشد -از رزمنده‏یی که در یک نبرد باید فواصل را بسنجد تا جریان عمومی تکامل و به‏ویژه تکامل اجتماعی و تا رقم خوردن قدر یک ملت تحت ستم -از این آیات درمی‏آید که اندازه‏ها و اندازه‏گذاری تا کجا اهمیت دارد. 
پس لیله قدر شبی و سرفصلی و مقطعی است که در آن اندازه‏ها تعیین می‏شوند. فواصل، مرزبندیها و سمت و سوی تحول، رقم می‏خورد. 
بر همین اساس خدا نزول قرآن را لیلةالقدر انسانیت گمشده، گمگشته و یا اسیر و غرقه در نظامات ضدتکاملی اعلام می‏کند. 
هر پدیده‏ یی در سرفصل ”قدر“ خود، لاجرم پوسته می‏شکند و به تغییر کیفی و جهش و قیام و خیزش راه می‏برد. 
ادامه .....

ایران - عبرت جالوت پیروزی یک گروه اندک بر لشگری بزرگ

مرگ جالوت 

قران همیشه بر پیروزی گروه اندک ولی با ایمان برلشگری بزرگ تاکید دارد و همیشه ایمان سوار بر سلاح رزمنده را برتر از سلاح طرف مقابل میداند.داستان جنگ طالوت یک جوان بی سلاح در برابر جالوت تا دندان مسلح نمونه بارز این قانون تکاملی است که در آیه 
«کم من فئةٍ قلیلةٍ غلبت فئةً کثیرةً بإذن اللّه واللّه مع الصّابرین»هم به آن اشاره شده است .
و در کتابهای مختلف آسمانی نیز آمده است .
به این تجربه تاریخی در این لینک توجه کنید‌:  

http://www.mojahedin.org/news/

ایران - فلسفه شعائر- موسی خیابانی: پرستش، در راستای آن ارزش مطلق!

سردار شهید خلق موسی خیابانی 

سردار شهید خلق، موسی خیابانی:
قسمت - قسمت هفدهم: پرستش، در راستای آن ارزش مطلق! 
... پس این انسانی که خدا را می‌پرستد چگونه انسانی است؟ ما الگو داریم. حضرت علی الگوی ماست. علی (ع) چگونه انسانی بود؟ آیا کسی خدا و پرستش خدا را بیش از او درک کرده بود؟ به هیچ عنوان.
حضرت علی (ع) فرمود: «چطور می‌پرستم خدایی را که ندیده باشم؟».
حتماً شنیده‌اید در یکی از جنگ‌ها تیری به پای امام اصابت کرد. دیدند تنها راه این است که در حال نماز، آن تیر شکسته را از پایش بیرون بیاورند تا رنجش را احساس نکند. آیا حضرت علی (ع) به دیرنشینی می‌پرداخت؟ نه؛ او در متن حرکت اجتماع بود، در میدان نبرد، در میدان مبارزه. چرا؟ چون این مکتب آرمانهای اجتماعی دارد. از این‌رو می‌خواهد انسان را در گذرگاه تاریخ به خدا برساند، نه خارج از جامعه. آخر امکانش وجود ندارد. باز حضرت علی در نهج‌البلاغه عبارتی دارد و می‌گوید: «ولله مستادیکم شکره و مورئکم امره»... (نهج‌البلاغه) «خدا از شما می‌خواهد شکرش را به‌جا بیاورید». یعنی این خداگونگی را که به شما ارزانی داشته، به آن پاسخ دهید.
«شکر» یعنی چه؟ یعنی استفاده از امکانات و نعمتها در جهت و سمتی که بایستی مورد بهره‌برداری قرار گیرند. «و مورثکم امره»... «و امر خودش را به شما واگذار می‌کند». در مورد وراثت و خلافت. «و ممهلکم فی مضمار ممدود لتنازعوا سبقه»... «و به شما میدان می‌دهد، مهلت می‌دهد، در میدانی گسترده تا برای سبقت گرفتن در آن مبارزه کنید». «فشدو عقدالمازر»... «پس کمربندها را سفت کنید».
ادامه .....