اجلاس میاندوره ای شورای ملی مقاومت ایران |
دراین اجلاس ابتدا یاد زنده یاد منصورقدرخواه هنرمند برجسته کشورمان وعضو شورا و حسین ابریشمچی ازاعضای شورای ملی مقاومت ایران و از فرماندهان برجسته ارتش آزادی بخش ملی ایران که در حمله موشکی 7 آبان به کمپ لیبرتی به شهادت رسید، یاد کرد.
در این اجلاس خانم رجوی به بیان شرایط منطقه وجهان وتروریسم و بنیادگرایی تحت نام اسلام که کانون آن رژیم ولایت فقیه است پرداختند.
دراین اجلاس اعضای شورا نیز سخنانی ایراد کردند که توجه شما را به مشروح این جلسه جلب میکنم :
اجلاس میاندورهیی شورای ملی مقاومت ایران
اطلاعیه دبیرخانه شورا
اجلاس شوراي ملي مقاومت ايران در روزهاي 28 و 29 آذر 1394 با حضور رئيس جمهور برگزيده شورا برگزارشد.
خانم رجوی اجلاس مياندوره يی را با گراميداشت خاطره زنده ياد منصور قدرخواه، هنرمند ارجمند عضو شورای ملي مقاومت، و حسين ابريشمچی، عضو ديگر شورا و از فرماندهان شهيد ارتش آزاديبخش ملي ايران در حمله موشكی به ليبرتي، افتتاح كرد و گفت: اين اجلاس را در شرايطی برگزار مي كنيم كه تنشها و وقايع بزرگ كنونی در ايران و در منطقه و جهان، از آغاز دوران و مرحله نوينی در مقابله بين المللی با تروريسم و بنيادگرايی تحت نام اسلام – و كانون آن كه رژيم ولايت فقيه است - خبر مي دهد.
خانم رجوی با اشاره به بحرانهای گريبانگير رژيم پس از تن دادن خامنه ای به جام زهر اتمی و تحمل شكستهاي سنگين در استراتژي صدور بنيادگرايی وتروريسم و مداخلات منطقهيی و رشد فزاينده انزجار مردم به جان آمده از ستم و سركوب و چپاول و فساد حاكميت، نتيجه گيري كرد كه اكنون رژيم ولايت فقيه از نظر سياسی، اخلاقی، ايدئولوژيكی و استراتژيكی به قطع و يقين يك رژيم شكست خورده است. جبران اين شكست، نه با افزايش و تشديد سركوب عمومی، به ويژه اعدام و شكنجه جوانان ايران ميسر است، و نه با شيادي جناحهاي دروني آن، كه همة دستشان به خون ملت ايران آلوده است. پاسخ جامعه به اين نوع تشبثات، مقاومت ملت ايران است كه با پرداخت بهايی سنگين، پرچم سرنگونی اين رژيم ضدبشری را در اهتزاز نگه داشته و آيندهيی بر اساس آزادي و دمكراسی و برابری را نويد مي دهد.
در بحثهای پيش از دستوراجلاس مياندوره يی، اعضاي شورا ضمن تجديد تسليتها و گراميداشت خاطره دو عضو فقيد شورا و نيز مجاهد خلق نيره ربيعی و 22 يار پاكباز و فداكار آنها، به بحث و بررسی دربارة استيصال و درماندگی رژيم ناشی از شكستهايش به مثابه نقطه آغاز حملة موشكي7 آبان به ليبرتی و پيامدهای آن و هم چنين فعاليتهای فشرده مقاومت در فاصله دو اجلاس پرداختند كه كنفرانس «متحد عليه بنيادگرايی اسلامی- نقش مقاومت ايران»، در 17 آذر94 با شركت رئيس جمهور برگزيده شورا تازه ترين نمونه آن بود.
اين كنفرانس، از يك سو با توجه به حضور سناتور جوزف ليبرمن از شناخته شده ترين چهره هاي سياست خارجي ايالات متحده آمريكا و دكتر آلخو ويدال كوادراس سياستمدار برجسته اروپايی، و ازسوی ديگر با توجه به حضور نمايندگان 100 انجمن از جوامع ايراني و طيف متنوعي از متخصصان، اصناف، معلمان، پرستاران، دانشجويان، نمادی بود ازموقعيت مقاومت ايران، نه فقط به عنوان هماورد استبداد دينی حاكم بر ايران ، بلكه به عنوان «راه حل كارساز» دربرابر تهديد جهانی بنيادگرايی و تروريسم كه چالش اصلی جهان دراين دوران است.
سناتور ليبرمن درسخنانش درباره مقاومت گفت: «شما عليه سياستها و ارزشهاي افراطي رژيم در تهران جنگيده ايد. آمريكا و متحدين ما در اروپا بايد از شوراي ملي مقاومت ايران حمايت و آن را تقويت كنند، بسيار بيشتر از آنچه كه برخی دولتها كرده اند. نه تنها بدليل اينكه شما دشمن دشمن ما هستيد، خير، بسيار بيشتر از آن. بدليل اينكه شما در مبارزه براي آزادی دوستان ما هستيد. متحد ما در جنگ عليه بنيادگرايی، افراط گرايی و تروريسم، و خواهران و برادران ما در تلاش براي صلح».
درباره رخدادهای داخل ميهن، بحثهای پيش از دستور شورا عمدتا برتأثيرات و پيامدهای اجتماعي و سياسی ناشی از حمله موشكی به ليبرتی متمركز بود كه محكوميت گسترده اين جنايت ضد بشری و موجی از همبستگي با مجاهدان اشرفی به ويژه از سوی زندانيان سياسی مقاوم ميهنمان و مادران قهرمان و خانواده هاي شهيدان را در پی داشت. اعضای شورا به ويژه خطابه شجاعانه دكتر محمد ملكي نخستين رئيس دانشگاه تهران پس از انقلاب ضد سلطنتي در مراسم خاكسپاری مادر مجاهد مهری جنت پور (مادر داعی) در بهشت زهرای تهران را به مثابه ادای يك شهادت تاريخی در باره مقاومت و مظلوميت رشيدترين فرزندان مردم ايران درليبرتی ستودند.
دكتر محمد علي شيخی مسئول كميسيون دانشگاهها و نماينده استادان متعهد،به سابقه مبارزات دكتر ملكی در برابر دو ديكتاتوري شاه و شيخ اشاره داشت و گفت:«در كوران انقلاب،وقتي كه در پايان هفتة همبستگي اعلام شده از سوی دانشگاهيان، يورش وحشيانه مزدوران مسلح رژيم در 13 آبان 57 اتفاق افتاد و در پي اذعان ناگزير شاه به شنيدن پيام انقلاب، دانشگاه تعطيل شد، دكتر ملكی برای اعتراض نزد شيبانی رئيس انتصابی دانشگاه ميرود و وقتي مجادله بالا ميگيرد شيبانی يك سيلی به دكتر ملكی ميزند.همين اهانت تحصن دانشگاهيان دردانشگاه تهران و تحصن در وزارت علوم را در پی داشت كه به شهادت استاد كامران نجات اللهی و بالا گرفتن قيام در دانشگاهها راه برد تا اين كه در فردای انقلاب، يعنی در23 بهمن مهندس بازرگان، هيأت رئيسة دانشگاه را تحت مسئوليت دكتر ملكی تعيين كرد. دوران رياست دكتر ملكی دردانشگاه تهران آزادترين دوران فعاليتهاي دانشجويی و دانشگاهی در عمر 81 ساله دانشگاه تهران است. دكتر ملكی كه به مشكلات دانشجويی اشراف داشت. خودش مسئوليت امور دانشجويي را به عهده گرفت. او معتقد به شورايی حركت كردن دانشگاه بود و در تمام دانشكده ها شوراي دانشكده را تشكيل داد.