 |
| محمد محدثین مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت ایران |
مجری: خیلی ممنون بابت خاطره خیلی زیبایی که درباره مجاهد قهرمان، شهید سیاوش سیفیگفتید. نکاتی که در مورد فدای بزرگی که آن روزگار، هر روز و هر هفته‌اش صورت می‌گرفت، اتفاقاً بر می‌گردد به یکی از سؤالاتی که می‌خواستم از شما بپرسم.
در رابطه با فدای عظیمی که مجاهدین از سالیان گذشته که شما تعریف کردید و از خود بنیانگذاران تا همین امروز هم که ادامه دارد، کسی در رابطه با آن شک و شبهه‌ای ندارد و نمی‌تواند آن را زیر سؤال ببرد. حتی کسانی که مغرض هستند و یا آن دسته از قدرتهای جهانی که روزگاری خواهان ماندن مجاهدین نبودند، امروز به حقانیت این مقاومت و سازمان اذعان می‌کنند. حالا پرسش این است که به‌رغم همه این تلاشها و فدای عظیمی که طی سالیان بوده و ادامه پیدا کرده است و حتی بیشتر هم شده، ولی هنوز به یک ماده عملی تبدیل نشده است. یعنی رژیم آخوندی هنوز سرنگون نشده است و نزدیک به 4 دهه است که در قدرت و حاکمیت است. لیبرتی هم که پیشتازان مقاومت در آنجا هستند، تحت محاصره است. تهدید و توطئه علیه این مقاومت هم که تا وقتی این رژیم هست ادامه خواهد داشت. شما این را چطور تبیین می‌کنید؟
محمد محدثین: قرار نبوده و نیست که هیچ کدام از این اتفاقات که شما گفتید بیفتد. نه محاصره تمام شود و نه ظلم و ستم و فشار. به قول مهدی رضایی گل سرخ انقلاب ضدسلطنتی، «تا ظلم هست، مبارزه هست؛ تا مبارزه هست شکست و پیروزی هست». اما درست است، 37سال این رژیم در حاکمیت است، البته حتی یک روز حکومت این رژیم برای ملت ایران تلخ است. حکومت این رژیم برای مردم ایران با شکنجه و کشتار، فساد، دزدی و غارت و تباهی همراه است. پس بنابراین 37سال که هیچ، 37روز و 37ساعت و 37دقیقه‌اش، برای مردم ایران قابل‌تحمل نیست. از این‌رو، سازمان مجاهدین و مقاومت ایران می‌خواهد ولو یک روز زودتر و یکساعت زودتر این رژیم را سرنگون کند.
ادامه ....
